Musica Polonica Nova
Historia festiwalu sięga roku 1962, kiedy to grupa wrocławskich kompozytorów z Radomirem Reszke na czele postanowiła stworzyć cykliczną imprezę prezentującą nową muzykę polską. Wówczas był to trzeci w Polsce obok Warszawskiej Jesieni i Poznańskiej Wiosny Muzycznej tego typu festiwal, odbywający się początkowo corocznie, a od 1970 r. jako biennale. Pierwsze festiwale (1962-1968) organizował Oddział Wrocławski Związku Kompozytorów Polskich przy współudziale różnych instytucji muzycznych; w kolejnych latach (1969-1978) dzielił się pracą z Filharmonią Wrocławską, która od 1980 do 2002 była faktycznym organizatorem imprezy. W roku 2002 festiwal powrócił do ZKP.
Festiwal – prawdziwe święto muzyki współczesnej – to jedyny w Polsce festiwal prezentujący wyłącznie polskie kompozycje współczesne. Od ponad 40 lat, ceniony i uznany w świecie, pokazuje najciekawsze zjawiska polskiej współczesnej kultury. Kolejni organizatorzy podejmują wszelkie starania, aby każda kolejna edycja była wydarzeniem na jak najwyższym poziomie artystycznym zyskującym powszechne zainteresowanie i uznanie. Każdego roku zapraszani są wybitni artyści z kraju i zagranicy, a prezentowane utwory przez długie tygodnie goszczą na antenach polskich i międzynarodowych rozgłośni radiowych.